την αποδοχή, και την ομαδικότητα.
- Ο κάθε μαθητής διάλεξε από ένα ξύλινο ζωάκι!
- Διακρίναμε τα χαρακτηριστικά τους.
- Βρήκαμε ομοιότητες και διαφορές.
- Συζητήσαμε για τη διαφορετικότητα.
- Συμφωνήσαμε πως θα δίνουμε χώρο και χρόνο σε όλους χωρίς διακρίσεις.
- Μιλήσαμε για τον εγωισμό και κατά πόσο επηρεάζει τις σχέσεις μας τους άλλους ανθρώπους.
- Αναφέραμε την έννοια της ομάδας και την σημαντικότητα της.
Αφού τα παιδιά προσπαθούσαν να μου αποδείξουν ως δεν είναι εγωιστές και πως πάντα εκείνα νοιάζονται για τους συμμαθητές τους, κάναμε ένα μικρό πείραμα!
Τους ζήτησα να βάλουν τα ζωάκια που κρατούσαν σε ένα μικρό ξύλινο τετράγωνο.
Να ενώσουν τα ζωάκια τους με τέτοιο τρόπο ώστε να καταφέρουν να χωρέσουν όλα!
Τα πράγματα δυστυχώς δεν πήγαν όπως τα περίμεναν...
Βάζοντας ο καθένας το ζωάκι του στην καλύτερη θέση
και χωρίς να νοιάζεται αν θα χωρέσουν οι υπόλοιποι....
έγινε το αναμενόμενο:
ΔΕΝ ΧΩΡΟΥΣΑΝ !!!!
Αφού λοιπόν φτάσαμε στην αποδοχή του εγωισμού μας αποφασίσαμε να ξανακάνουμε το παζλ με σειρά και με νοιάξιμο αυτή την φορά!
Γιατί είπαμε πως κανένα κομμάτι δεν μπορεί να γεμίσει το κουτί μόνο του,
αλλά έχει ανάγκη τα υπόλοιπα, τα διαφορετικά, τα περίεργα κομμάτια....
και όλα μαζί θα κάνουν μια ομάδα!
Μια ομάδα ενωμένη...
Ο καθένας με την σειρά του και πολύ προσεκτικά έβαλε το κομμάτι του.
Το ζωάκι του ,που ήταν πολύ διαφορετικό από τα άλλα!
Και επιτέλους!!!
-Κυρία τα καταφέραμε!!!
Όπως είναι το κουτί τους είπα είναι το σχολείο μας , είναι η κοινωνία που ζούμε.
Και όπως τα ζωάκια είναι διαφορετικά μεταξύ τους....έτσι είναι οι μαθητές του σχολείου μας και οι άνθρωποι στην κοινωνία μας.
Όπως χώρεσαν τα ζωάκια στο κουτί...
έτσι χωράμε όλοι!
Το σχολείο έχει χώρο για όλους!!!
Και χωράνε όλοι όταν νοιαζόμαστε!
Όταν ο εγωισμός μας πάει ένα βήμα πίσω!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου