Σήμερα κάναμε ένα μάθημα εντελώς ξεχωριστό.. Με αφορμή την ενότητα που βρισκόμαστε στη γλώσσα "Με προσκαλούν και προσκαλώ" σκέφτηκα να μιλήσουμε λίγο για τις προσκλήσεις , που δίνουν τα παιδιά για τα γενέθλιά τους.
Μοίρασα στα παιδιά χρωματιστές προσκλήσεις για να μάθουμε ποια στοιχεία πρέπει να γράφουμε όταν θέλουμε να καλέσουμε κάποιον.
Στη συνέχεια βγήκα από την τάξη και γύρισα κρατώντας μια τούρτα...Δεν μίλησα καθόλου μέχρι να την παρατηρήσουν τα παιδιά,πράγμα που δεν άργησε. Άρχισαν να ψιθυρίζουν μεταξύ τους ότι κάποιος έχει γενέθλια και ότι θα έχουμε ένα πάρτι.
Τότε λοιπόν τους είπα ότι ,επειδή του χρόνου δε θα είμαστε μαζί, σκέφτηκα να γιορτάσουμε τα γενέθλιά μου κάνοντας ένα πάρτι με ότι λιχουδιές μπορούσε να φανταστεί ο καθένας...Παγωτά...σοκολάτες...ζαχαρωτά...πίτσες...σουβλάκια...μπέργκερ... Και πως θα παίζαμε πολλά παιχνίδια στην αυλή αλλά και ηλεκτρονικά μέσα στην τάξη.
Έτσι λοιπόν τα παιδιά ξετρελάθηκαν με αυτήν την ιδέα και ήθελαν όλα να έρθουν στο πάρτι μου.....
Τους είπα όμως πως μοναδική προϋπόθεση για να μπουν στο πάρτι είναι να έχουν μαζί τους την πρόσκληση που θα τους έδινα σαν εισιτήριο. Έτσι θα ήμασταν σίγουροι πως δε θα ερχόταν αλλά παιδιά ή άλλοι δάσκαλοι. Συμφώνησαν όλοι με την ιδέα μου και περίμεναν πώς και πώς να πάρουν την πρόσκληση τους..
Ξεκίνησα να μοιράζω τις προσκλήσεις...όλα πήγαιναν τέλεια!!!Σήμερα στην τάξη ήμασταν 14 παιδιά... Ουπς... Κάτι χάλασε τη μαγεία του πάρτι.. δεν έφτασαν οι προσκλήσεις για όλους. Στα χέρια μου κρατούσα 2 προσκλήσεις και τα παιδιά που δεν είχαν πάρει ήταν 4!
- Ωχ παιδιά συγγνώμη..δεν έχω προσκλήσεις για όλους.
- Και τώρα θέλω την βοήθεια σας...
Τα παιδιά που περίμεναν την πρόσκληση είχαν φοβερό άγχος και αγωνία.. έκλειναν τα μάτια τους για να μη δουν τι θα γίνει, έτρωγαν τα νύχια τους περιμένοντας...έκαναν σαν να προσεύχονται η πρόσκληση να πάει σε αυτούς.
- Τώρα παιδιά τι να κάνω;
- Κυρία , μοίρασε τες δίκαια...
- Πώς μοιράζονται δίκαια;
- Κυρία, κόψε τις προσκλήσεις στη μέση να πάρουν όλοι..
- Μα αν τις κόψω δε θα μπορεί κανείς να τις χρησιμοποιήσει.
- Κυρία, σε παρακαλώ μοίρασε τες δίκαια...
- Τι είναι δίκαιο; Με ποιο κριτήριο να επιλέξω ποιος δε θα έρθει; Πώς να επιλέξω ποιον θα στεναχωρήσω;
- Παιδιά είναι κάποιος που θέλει να χαρίσει την πρόσκληση του στα παιδιά που δεν έχουν;
Κανένας δεν έδινε την πολυπόθητη πρόσκληση πίσω! Κάποια παιδιά την έβαλαν κάτω από το θρανίο τους και κάποια άλλα δεν με κοιτούσαν μην τυχόν και τους κάνω κάποιο νεύμα να μου την φέρουν.
Τότε ένα παιδί είπε...
- Κυρία , εγώ!!!
- Δε θέλεις να έρθει στο πάρτι μου;
- Θα έρθω!! Το θέλω πολύ!!!
- Αν δώσεις την πρόσκληση δε θα μπορείς να έρθεις...
Τότε μάζεψε πίσω την πρόσκλησή του.
Αλλά έβλεπε τον αγαπημένο του φίλο στεναχωρημένο ...
- Κυρία , δεν πειράζει δε θα έρθω....ο Δημήτρης να έρθει.
- Και πως επιλέγεις ότι είναι δίκαιο να έρθει ο Δημήτρης και όχι τα άλλα δύο παιδιά;
- Δεν ξέρω κυρία...απλά είναι πολύ στεναχωρημένος.
Ο καθένας έχει δικαίωμα να καλεί όποιον θέλει στα γενέθλιά του...
Αλλά μόλις είδαμε με τα μάτια μας ότι αυτό μπορεί να στεναχωρεί τους συμμαθητές μας...
Συζητήσαμε λίγο για ποιους λόγους μπορεί κάποιος να μην καλέσει όλη την τάξη....
- Ξέρετε παιδιά υπάρχουν και σοβαροί λόγοι που κάποιος μπορεί να μην μας καλέσει...
Εσείς για ποιον λόγο δε θα στεναχωριόσασταν αν κάποιος δεν σας καλούσε...
Και οι λόγοι έπεσαν σαν βροχή:
- Αν οι γονείς του δεν είχαν λεφτά να κάνουν ένα πάρτι για όλους.
- Αν είχαν πρόβλημα με τον γείτονά τους που τους έκανε παράπονα .
- Αν το σπίτι τους ήταν μικρό.
- Αν είχαν ζώα.
- Αν δεν ήμασταν πολύ κοντινοί φίλοι
- Αν υπήρχε άρρωστος άνθρωπος στο σπίτι.
- Αν οι γονείς μας δεν έκαναν παρέα .
- Αν οι γονείς του δούλευαν όλη μέρα .
- Αν η μαμά του δεν ήθελε να κάνουμε ζημιές.
Στη συνέχεια ψάξαμε να δούμε ποιοι λόγοι είναι πολύ σοβαροί ,άρα το παιδί που δεν καλεί όλη την τάξη έχει δίκιο και δεν πρέπει να θυμώνουμε μαζί του.
Και τότε αποφασίσαμε ότι υπάρχει τρόπος να νιώθουμε όλοι καλά...
- Όταν μοιράζουμε προσκλήσεις στο σχολείο να σκεφτόμαστε πως νιώθουν οι άλλοι..
- Να είμαστε διακριτικοί με τα παιδιά που δεν καλούμε.
- Να τους ζητάμε συγγνώμη και να τους εξηγούμε τον λόγο ...
- ή να τους δίνουμε προτεραιότητα στο παιχνίδι στην αυλή εκείνη την δύσκολη ημέρα για αυτά.
Για να δεθούν τα παιδιά και να γίνουν ομάδα
πρέπει να παίζουν μαζί και έξω από το σχολείο.
Άλλο είναι να καλούμε 2-3 παιδιά στο πάρτι μας
και άλλο είναι να ΜΗΝ καλούμε μόνο 2-3 παιδιά από την τάξη μας.
Συζητήστε με τα παιδιά για ποιο λόγο απορρίπτουν κάποια παιδιά,
προσπαθήστε να τα μεταπείσετε.
Και αν ακόμη δεν θέλουν να τα καλέσουν όλα...μάθετέ τους να είναι διακριτικοί.
Είμαστε όλοι υπεύθυνοι στο κομμάτι της ενσυναίσθησης...
Δάσκαλοι και γονείς...
Ας τους δείξουμε πως είναι να μπαίνουν στα παπούτσια του άλλου...
Ας τους βοηθήσουμε να γίνουν ομάδα και να μείνουν ενωμένοι στη σχολική τους ζωή.
Να μάθουν να προστατεύουν ο ένας τον άλλον.
Ας τους βοηθήσουμε να γίνουν σαν...οικογένεια!
Η δράση αυτή έκλεισε με τον κύκλο της αγάπης που πιάσαμε όλοι τα χέρια
είπαμε πως για να έχουμε φίλους χρειάζεται να προσπαθούμε
και εμείς και οι άλλοι το ίδιο , πώς είμαστε πιο δυνατοί ενωμένοι.
Τους εξήγησα πως αυτός ο κύκλος πρέπει να μείνει ενωμένος είτε είμαι εγώ μαζί τους είτε όχι.Τράβηξα τα χέρια μου και βγήκα από τον κύκλο. Τους εξήγησα πως του χρόνου δε θα είμαι εγώ μαζί τους αλλά θα νοιάζομαι και θα ρωτάω γι αυτούς.
Και τότε κάποια παιδιά σιωπηλά με κοιτούσαν και τα μάτια τους έτρεχαν δάκρυα...
Τους είπα όταν είστε χαρούμενοι να γελάτε δυνατά!
Όταν είστε στεναχωρημένοι να κλαίτε πολύ!
Και όταν φοβάστε να κρατάτε το χέρι του άλλου όπως εκείνη την στιγμή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου